ما، در منطقه‌ای از جهان زندگی می‌کنیم که از موقعیت جغرافیائی، دورنماها و شرایط آب‌وهوایی آن بهره برده‌ایم تا از بهترین شیوه زندگی ممکن لذت ببریم. دورنماهای ناخوشایند و شرایط زندگی که اجداد ما در گذشته متحمل شده‌ا‌ند، اکنون به یک محیط شهری در سطح جهانی و شیوه‌ای از زندگی تبدیل شده که مورد حسادت جهانیان است.

اما به چه قیمتی؟ به عنوان بادیه نشین، ما شاید بیش از پیش نیاز به استفاده عاقلانه از آب و سایر اشکال انرژی تجدید ناپذیر را درک می کنیم.

امارات متحده عربی با سه موضوع اصلی زیست محیطی دست و پنجه نرم می‌کند: از بین رفتن زیستگاه حیات وحش از طریق شهرنشینی و صنعتی شدن، محدودیت زمین‌های کشاورزی ناشی از محیط کویری امارات و بارش کم باران و تشدید اثرات تغییرات اقلیمی مانند افزایش سطح آب دریاها و افزایش تناوب طوفان‌های شن. ما همچنین به رصد کردن تأثیر توسعه سریع و اثرات تغییرات اقلیمی و گرم شدن کره زمین نیاز داریم.

جمعیت رو به رشد ما حتی به بدتر شدن اوضاع از نظر وابستگی به کارخانجات آب شیرین کن و افزایش واردات مواد غذایی از تامین کننده اصلی آن، یعنی کشور هند، کمک می کند.

این کارخانجات آب شیرین کن با سوخت‌های فسیلی کار می‌کنند.

اخیراً یکی از روزنامه‌های منطقه مقاله‌ای را منتشر کرده است که نشان می‌دهد در حالی که این منطقه تنها حدود 5 درصد در نتشار گاز گلخانه‌ای CO2 در سطح جهان نقش دارد، تأثیر تغییرات آب‌وهوایی در مقایسه با آن بر منطقه شدید است.

بر اساس گزارش ‘Living Planet’در سال 2010، از صندوق جهانی حیات وحش (World Wildlife Fund-WWF) ، بزرگترین ردپای زیست محیطی در جهان درست در امارات متحده عربی ایجاد شده است. این یک معیار پایداری یک کشور است که میزان استفاده از منابع طبیعی سرانه را مقایسه می کند.

این موضوع اساساً، ما را قادر می‌سازد تا تأثیرات مصرف فعلی خود را بر اساس منابع موجود مقایسه کنیم.

اما زمانه قطعاً تغییر می‌کند و در حال حاضر آگاهی فردی و جمعی به مراتب بیشتری در خصوص اهداف زیست محیطی، اجتماعی و حکومتی (Environment, Social and Governance- ESG) وجود دارد.

یک دستور کار قوی ESG محلی و منطقه‌ای توسط ابتکارات متعدد دولت در حال شکل‌گیری است که تلاش ها در راستای تنوع بخشیدن به استفاده از نفت و گاز و افزایش الزامات به منظور اعلام و گزارش فعالیت‌های پایدار هدایت می شود.

اولویت‌های مبادلات پایدار اخیر در منطقه نشان دهنده موفقیت و فرصت‌های موجود برای شرکت‌هایی است که متعهد به ادغام اهداف ESG در استراتژی‌های شرکت و سرمایه‌گذاری خود هستند.
البته تشویق از بالا صورت می‌پذیرد و امارات متحده عربی امضا کننده توافقنامه پاریس و اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد است که توسط وزیر محترم تغییرات اقلیمی و محیط زیست امارات متحده عربی، جناب آقای دکتر عبدالله بلحيف النعيمي Abdullah Belhaif Al Nuaimi، نظارت می‌شود.

همچنین شرکت‌های مستقر در امارات متحده عربی جهت افشای عملکرد ESG خود تحت فشار قرار دارند.

در گزارش مرکز نظارت بر توسعه پایدار امارات متحده عربی که در دسامبر 2020 منتشر شد، آمده که میزان مشارکت شرکت‌ها در امر توسعه پایدار در میان 100 شرکت برتر امارات متحده عربی از صنایع متعدد، از جمله ساختمان و مصالح، خدمات مالی و نفت و گاز، از 44 درصد در سال 2017 به 51 درصد در سال 2020 افزایش یافته است.

نظرسنجی سالانه مدیرعامل خاورمیانه در سال 2021، نشان داد که تنها 11 درصد از مدیران مشاغل مورد سوال گفته‌اند که قصد دارند “به طور قابل توجهی” ابتکارات توسعه پایدار و ESG را افزایش دهند. حدود 35 درصد گفتند که مایلند این طرح‌ها را به طور متوسط ​​افزایش دهند.

توجه به این ارقام به عنوان پس زمینه، نشان می دهد تقریباً نیمی از پاسخ دهندگان فعالیت‌های مبتنی بر توسعه پایدار بیشتری را برنامه‌ریزی کرده اند. به نظر می‌رسد آینده توسعه پایدار، به ویژه در تجارت، مثبت است.

دولت امارات متحده عربی همواره توسعه پایدار را در قلب خود داشته است. که شامل مجموعه‌ای از قوانین است تا اطمینان حاصل شود که ما در یک محیط امن، محافظت شده و پایدار زندگی می‌کنیم. همچنین تغییر نام وزارت محیط زیست و آب به وزارت تغییرات اقلیمی و محیط زیست رسماً مدیریت تغییرات آب‌وهوایی را در محدوده آن قرار می‌دهد.

اخیراً ، مجموعه‌ای از ابتکارات که تا حدی با افزایش آگاهی و استراتژی های دولت مطابقت دارد انجام شده است، از جمله چشم‌انداز 2021 امارات متحده عربی، صدسالگی امارات متحده عربی در 2071 و استراتژی انرژی 2050 امارات متحده عربی، که 50 درصد هدف را برای انرژی پاک در کشور تعیین می‌کند.

با توجه به اینکه ما راه درستی برای توسعه پایدار واقعی داریم، این اولین قدم است. تشویق آگاهی و فعالیت بیشتر در مرحله بعد است، اما چگونه می توان به آن دست یافت؟

من معتقدم که یک رویکرد سه جانبه شامل: آموزش، یک چارچوب قانونی جامع و بودجه و تامین مالی برای ساختن آینده ای سبز، بهترین است.

ما باید از استراتژی‌های سطحی به دوران سازگاری برویم. به جای تلاش برای رفع مشکلات، ما باید راه‌حل‌های جدیدی ایجاد کنیم.

این امر کاملاً به فرهنگ کارآفرینان رایج در منطقه پیوند می‌خورد. کارآفرینان آینده باید توسعه پایدار را در قلب تجارت خود داشته باشند.

علی سجوانی، مدیر کل اجرائی DAMAC Properties